Ontario <> The Dalles

Vanmorgen rond 9.30 vertrokken uit Ontario. Bij de grens Idaho/Orgegon ging de tijd weer een uurtje terug dus eigenlijk om 8.30 vertrokken. Tijdverschil met Nederland is nu weer 9 uur.

We hebben vandaag weer een hele dag rijden achter de rug, weer een mooie roadtrip geweest. De landschappen die je ziet veranderen, van bos, in heuvels, in vlak, in dor, in groen, geweldig. Het enige vervelende is als je door een dorre en droge woestijn rijdt is er zo weinig te zien dat je er erg suf van wordt. Dus regelmatig even stoppen A een peukie doen B een paar tomaatjes en worteltjes en we kunnen we weer tegen aan.

We hebben geluncht op een rest area, we blijven het verbazingwekkend vinden hoe die plaatsen eruit zien, netjes geschoren gras, mooie boompjes, picknick tafeltjes en bankjes in de schaduw, ruimte om wat rond te lopen en een toiletgebouw wat zo schoon is daar kan menig bedrijf/restaurant in Nederland een voorbeeld aan nemen.

Toen we hadden gegeten kwam er een geweldig mooie truck aan rijden van Farmers Oil, wij zaten de truck te bewonderen en de chauffeur kwam naar A toe en gaf hem 2 kalenders. Die man was zo trots op zijn wagen, hij vroeg of ik op Facebook zat, ja natuurlijk, dan moet je op onze pagina kijken daar staan nog veel meer mooie auto’s op.

En ja inderdaad , er staan nog veel meer mooie auto’s op.

Daarna verder gereden richting Wasco, we reden daar weer door de heuvels en elke keer als we een rij heuvels passeerde en boven op de toppen waren vroegen wij ons af wat voor landschap krijgen we nu weer te zien, echt elke keer weer verschillend. In Wasco zelf was er niets waar wij wilde slapen, daarom zijn we doorgereden naar The Dalles en daar zitten we nu op een terrasjes achter onze kamer, direct aan het zwembad met uitzicht op de Dallesdam in de Columbia River.

Toen we hier om een uur of 3 aankwamen was het 33 graden, dus zwemkleding aan en plonsen. Daarna heerlijk gegeten in het restaurant van het hotel en nu nog even zitten en bloggen natuurlijk.

Arco <> Ontario

Vanochtend heerlijk ontbeten in een weer echte “Diner”. Helaas vergeten foto’s te maken maar de hoeveelheid was bizar en smaakte voortreffelijk.

Omdat we weer door een groot stuk woestijn moesten eerst maar even getankt voor alle zekerheid en een zak ijs gekocht voor de cooler. We kwamen na ca. 28 mile bij de Craters of the Moon aan waar we wel even een ritje doorheen wilde maken maar om voor die lullige 7 mile nu nog geld te gaan betalen dat ging onze oer Hollandse begrippen net iets te ver. Buiten het betaalde deel, had je nagenoeg precies hetzelfde landschap, diep zwart lavagesteente wat door moedertje aarde naar buiten was gespuwd. Wij vonden het zo interessant dat wij er niet eens een foto van hebben gemaakt.

De rest van deze reisdag was eigenlijk best wel een beetje saai. Onderweg tijdens een rookpauze nog wel even wat landschapfoto’s gemaakt en onderweg zagen we een 1-persoons helikopter staan tanken bij een benzinepomp, helaas reden we te snel om hier een foto van te kunnen maken maar het was wel een raar gezicht.

Omdat we zo’n gigantisch ontbijt hadden gehad hebben we de lunch maar overgeslagen en kwamen omstreeks 14:30 in Ontario aan. (Ontario in Oregon/USA en dus niet in Canada)

Nadat we een kamer hadden geboekt zijn we nog even winkels wezen kijken en daarop aansluitend doken we de schep-Chinees in voor ons avond eten.

Morgen trekken we verder noordwaarts en het weer wordt steeds beter, ze verwachten de komende dagen hier in Ontario de 35 gr. te halen.

Yellowstone <> Arco

Vanmorgen zijn we om een uur of 10 vanuit Yellowstone vertrokken.

We zouden eerst gaan winkelen maar het regende pijpenstelen, en het was grijs zover je kon kijken. De afgelopen dagen hebben we eigenlijk prima weer gehad in Yellowstone, de hele dag droog tot een uur of 4, 5 daarna begon het te regenen. Eigenlijk ben je dan de dag al aan het afbouwen, dan is het niet zo erg.

Het enige wat ik nu mis is mijn souvenir; een Yellowstone pannenlap! Dus moet ik ergens anders nog een souvenirtje scoren.

We zijn gaan rijden naar Idaho Falls, de naam zegt het al ze hebben daar een waterval. Wel grappig midden in de stad, maar het is een aangelegde waterval om energie op te wekken. Op zich wel uniek zo midden in die stad en ook mooi aangelegd, maar we hebben de afgelopen dagen zulke mooie natuurlijke watervallen gezien dat het niet zo veel indruk maakte. Wel lekker op een bankje in het zonnetje onze lunch genuttigd met uitzicht op de waterval.

Na de lunch verder gereden richting Craters of the Moon NP. We reden door een enorme woestijn, een ellenlange weg en erg saai en slaapverwekkend. We kwamen ook niets tegen geen levende ziel, wel een paar dode langs de weg, maar ook geen dorpje.

Na een tijd rijden in de Idaho Desert, birthplace of rattlesnakes and nuclear power, kwamen we in Arco. Een klein plaatsje, nog geen 1000 inwoners, maar wereldbekend in USA omdat hier in 1951 de eerste atoomcentrale werd geopend. Daar wordt een enorme bekendheid aan gegeven. Dat er 2 jaar daarna een meltdown is geweest waarbij 3 doden vielen, daar hoor of zie je niets van.

Intussen was het alweer bijna half vier en zijn we hier maar blijven hangen in een super klein, maar prima motel. Zojuist een heerlijke Rib eye steak gegeten bij een tentje hiernaast met de inspirerende naam Pickle’s Place. Maar heerlijk gegeten!

Yellowstone - dag2

Vanochtend wederom vertrokken naar Yellowstone Park, hopende dat het wat minder druk zou zijn als gisteren en gelukkig dit was duidelijk het geval.

Gisteren hebben we mn. Het zuidelijke gedeelte van het park aangedaan en van vandaag hebben we het noordelijke deel gedaan. De natuur is hier geheel anders, veel meer bergen en valleien dus eigenlijk veel meer hoogte verschillen en daarmee dus ook vergezichten. Wij hadden mazzel dat één van de 2 bergpassen die door de sneeuw gesloten was, vandaag weer opengesteld was en dit paste precies in onze route.

We moeten nog wel een rectificatie doorvoeren op onze blog van gisteren. Wij dachten een wolf te hebben gezien maar bij het bezoek aan het visitor centrum waar nagenoeg alle dieren van het park ‘opgezet’ aanwezig waren, bleek het geen wolf te zijn geweest maar een coyote.

Vandaag wel ieder geval 2 grizzly beren gezien (hierover bestaat geen twijfel, een parkwachter stond nml. naast ons). De enig manier om ze echt een beetje goed te zien was om door een verrekijker en of telelens te kijken wat we beide hebben kunnen doen.

In de loop van de dag vele bizons, herten, edelherten, wapities, eekhoorntjes en een soort stokstaartje wat op 1,5 mtr. van me af stond gezien. Het is echt ongelofelijk dat je zo veel wild op een dag kan zien en dat in zo’n prachtige omgeving.

Aan het eind van de middag gingen we door de – tot voor kort gesloten – bergpas en reden we echt door de sneeuw. Op het hoogste punt van de deze bergpas zijn we even gestopt en begon het plots te hagelen wat overging in sneeuw en daarna regen en dit allemaal in een tijdsbestek van paar minuten. De buitjes die hier vallen zijn wel heel plaatselijk, vaak is het een paar honderd meter verder totaal droog.

Ieder geval deze 2^e dag Yellowstone beviel ons stukken beter dan de 1^e omdat het een héél stuk rustiger is en we niet het gevoel hebben in een soort attractie park te vertoeven en we hebben wederom volop genoten van de soms wonderbaarlijke mooie natuur en diverse vergezichten.

Morgen trekken we verder en zien we wel waar we de dag eindigen.

Yellowstone - dag1

Vandaag hebben we een dag gehad met een dubbel gevoel.

Vanmorgen tijdens het ontbijt zaten er een stuk of 35-40 chinezen in de lobby te wachten op de bus. Een gekakel niet normaal. Mijn ochtend ritueel laat ik graag in alle rust verlopen en dat was niet mogelijk vandaag.

Maar goed, we gingen naar: Yellowstone National Park! Geweldig toch…..Ja we hebben geweldig mooie, indrukwekkende beelden gezien, maar toch geen goed gevoel.Het is nu eind mei, het is nu al zo druk in het park dat ik op een gegeven moment tegen A zei, het lijkt wel of we in Blijdorp lopen. Heel veel Chinezen en mensen uit India, bussen vol. Vooral ik moest me daar erg overheen zetten.Maar toen ik dat gedaan had kon ik wel genieten van de mooie natuur.

Vooral de geisers, dat is zo indrukwekkend. Je rijdt ergens en ineens zie je stoom uit de grond komen, een heel surrealistisch en spooky gezicht.Old Faithfull natuurlijk helemaal geweldig, die enorme kracht waarmee dat water naar boven wordt gestuwd, maar ook de kleinere geisers met hun enorme mooie kleuren en verschrikkelijke stank van de zwavel. De eerste keer is het echt verschrikkelijk maar je gaat er aan wennen. Later ruik je het niet eens meer.

Kwa dieren hebben wij enorm veel bisons gezien, die beesten zijn echt heer en meester van het park. Ze trekken zich nergens iets van aan en lopen de weg op, gaan op hun gemak liggen op een meter van de weg, ze kijken niet op of om. Heel leuk ook, die kuddes vrouwtjes met hun jongen, die lieve pas geboren kalfjes zijn zo cute. Heerlijk! Verder hebben we aardig wat herten gezien, maar die laten zich lastig op de foto zetten. En, toen we naar de uitgang van het park, in file, reden een wolf! Het ging heel snel A reed, ik zag in eens wat bewegen en dacht in 1^e instantie aan een vos, maar deze was groter en licht van kleur, het was een WOLF.

Aan het einde van de dag ging het flink regenen, de weersverwachtingen voor Yellowstone waren al weken niet best, koud 8-11 graden en veel regen. Nou koud was het wel maar we hebben het de hele dag droog gehouden. Voor morgen wordt er iets beter weer voorspeld. We gaan dan weer een hele dag Yellowstone in en willen dan een wandeling gaan maken. We hopen dat het dan minder druk is in het park, zodat we de grootsheid ook echt kunnen beleven.

Butte <> West Yellowstone

Nadat we vanochtend eerst getankt, gebankierd en proviand hadden ingeslagen vetrokken we naar Yellowstone. We hadden op het plaatselijke nieuws en via het Net al vernomen dat het daar een stuk frisser zou zijn dus voorlopig zitten de korte mouwtjes en korte broek dus even in de koffer.

Onze reis was weer echt genieten van al het mooie natuurschoon en de steeds variërende omgeving. Dan weer over bergen, zelfs rijdend in de wolken en dan weer in een vallei waar de zon weer volop scheen. Onderweg het nodige wild gezien zoals herten, wezels, een soort van muskusrat en een heuse zee arend, we komen soms ogen te kort kan je wel stellen.

Tussendoor gestopt in Virginia City – een echt gehucht – waar alles zoveel mogelijk in de oude stijl van het ‘wilde westen’ gehouden wordt. Hier lekker even rond gebanjerd en we vernamen dat er om 13:30 een optocht zou plaats vinden om het zomerseizoen te openen. Onze beslissing was dus snel genomen, we zouden wel even wat langer blijven om dit festijn in volle glorie te aanschouwen.

Let op; de gehele optocht bestond uit: de plaatselijke fanfare, een soort toeristenbus, 3 stuks paard en wagen, een stuk of 20 paarden en als afsluiting de lokale brandweer auto. Wij hadden er wel lol om want elke Amerikaan stond luid te applaudisseren en wij nuchtere Hollanders keken elkaar eens aan van ‘is dit het nu’.

Na dit “grandioze spektakel” zijn we 1,8 mile verder gereden naar Nevada City wat een zgn. ‘ghost town’ zou moeten zijn. Helaas viel dit ook zwaar tegen er stonden wel wat authentieke echt oude gebouwtjes welke bijna allemaal als Lodge verhuurt werden, het hotel en de saloon waren ook in de echte oude stijl gebleven en er was een gedeelte van het voormalige dorp wat een soort van openlucht museum was waar de plaatselijke bevolking in de traditionele kleding van toen hun dingetjes deden. Met ander woorden: het was geen echte ‘ghost town’ en zoals meestal in dit land was alles vercommercialiseerd.

Hierna doorgetrokken naar West Yellowstone waar we gisteravond online een hotel voor de komende 3 dagen hebben geboekt. Dit was nog een hele toer omdat het dit weekend Memorial Day is wat voor de amerikanen meestal een lang weekend is, dus nagenoeg elk hotel zat al helemaal volgeboekt. Afijn we hebben wat gevonden en zitten echt op een steenworp van de ingang van het park af.

We balen alleen dat de internet/Wifi verbinding in dit hotel gewoon ‘vet zwaar bagger’ is we kunnen nagenoeg met onze telefoons, Ipad en laptop niet online komen. Voor de trouwe volgers van dit blog; hou er dus rekening mee dat wij misschien niet elke dag kunnen uploaden maar wees gerust we bewaren alles op de laptop en maken dan tzt wel even een inhaalslag.

Polson <> Butte

Gisteren avond toen we gingen slapen werd het steeds donkerder boven de bergen rond het Flathead meer. De lucht werd steeds dreigender en we zagen het in de verte regenen. Dat beloofd wat voor morgen zeiden we tegen elkaar. En inderdaad, het beloofde wat! We hadden de gordijnen open gelaten en werden gewekt door de zon aan een strak blauwe hemel boven een heerlijk rustig meer. Wat een voorrecht is het als je met dit uitzicht mag wakker worden.

Door de zachte bedden van de afgelopen 2 dagen heeft mijn onderrug het helaas begeven ik lijk nu wel een oud wijf als ik uit mijn stoel op sta. Maar goed we zijn met vakantie dus na een paar oefeningetjes om weer een beetje soepel te worden om ca 9.30 uur op weg naar Butte gegaan.

Onderweg zijn we gestopt bij National Bison Range. Deze is in 1908 opgericht omdat door het vele jagen het aantal bisons in de natuur was teruggelopen van ca 30 tot 60 miljoen tot zo`n 100 stuks. Deze actie is zoals bekend een groot succes geworden. Nu zijn er nog 350-500 bisons die deze range hun thuis mogen noemen. We verwachtten natuurlijk bisons te zien en die hebben we gezien, heel veel en ook heel dichtbij.

Maar wat het mooiste was; vlak voor ons kwam er een zwarte beer met 2 cubbies vanuit het gras de weg over steken. Mama en 1 cub waren bruin de andere cub was zwart. We hebben ze een heel eind kunnen volgen, met de camera, naar beneden. Geweldig leuk om te zien. Daarna zagen we onder een boom een aantal bighorn sheeps liggen, ook hele mooie beesten maar niet zo goed te zien doordat ze lekker in de schaduw lagen. Toen kwamen we de grote kudde bisons tegen, eerst een beetje in de verte maar we zijn gewoon blijven staan met de auto en ze kwamen steeds dichter bij. Op een gegeven moment wel heel erg dichtbij! De kudde bestaat uit vrouwtjes en jongen, de vrouwtjes worden zo’n 500 kg en zijn toch wel heel groot als je ze van zo dichtbij ziet. De mannetjes kunnen 1000 kg worden, zij leven solitair in het park. Onderweg ook nog Whitetail deers en een enkel hert gezien.

Kortom,we hebben geluk gehad dat we weer zoveel hebben mogen zien vandaag.

Na het park zijn we, voor het eerst via een Interstate, verder gegaan naar Butte. In het hotel is een overdekt zwembad, dus het oude wijf is baantjes gaan zwemmen, oefeningen gedaan, in de hot tub gaan zitten, maar helaas het heeft niet mogen baten. Wat wel leuk was, ik was de enige in het zwembad, lekker hoor.

Vanavond even snel iets gegeten bij de Burger King en morgen echt richting Yellowstone!

Kalispell <> Glacier Nat. Park <> Polson

Na een heerlijk ontbijt in het Comfort Inn en nadat we de nodige proviand hadden ingeslagen in de plaatselijke super zijn we omstreeks 10:30 op pad gegaan met als doel Glacier National Park.

Na ca. 40 min rijden hadden we onze bestemming bereikt en om het park in te mogen moesten we $25,00 betalen maar ik moet zeggen het was het dubbel en dwars waard.

Glacier is eigenlijk het begin van de Rocky Mountains dus bergen te over. Helaas konden we niet het park doorkruisen zoals wij in gedachten hadden omdat er in de bergpassen nog teveel sneeuw lag en men nog volop bezig was om dit te ruimen.

We werden bij de ingang van het park al gewaarschuwd dmv van borden en flyers dat dit “Bear Country” was en wie en wat te doen als je onverwachts een beer zou tegenkomen. Nou je raadt het al, we hebben potdomme geen ‘fucking beer’ gezien.

Welheerlijk genoten van de wonderschone natuuraanzichten mn. de spiegelingen in het strak helder meer zijn echt adembenemend, het water is er ook kristalhelder.

Het smeltende ijs vormt zeer snel stromende riviertjes die zich een weg banen tussen de rotsformaties en uiteindelijk uitmonden in Lake McDonalds. Wij hebben geprobeerd dit op foto vast te leggen maar het schuimende rivierwater is zo ‘hard wit’ dat het nagenoeg met onze camera’s niet te doen is.

Na een onze lunch – op een picknick bank naast een riviertje – hebben we de Red Cedar route gelopen wat ook erg indrukwekkend was. Die maffe bomen kunnen wel meer dan 1000 jaar oud worden en bereiken een ongelofelijke hoogte. Heel apart is dat als dit hout in de riviertjes terecht komt en het nat blijft, het inderdaad roestbruin kleurt.

Na onze wandeling zijn we rustig het park weer uitgegaan, onderweg nog wel links en rechts stoppen om van het natuurschoon te genieten.

Wij zijn vandaag uiteindelijk gestopt in Polson waar we in het American Best Value zitten met een giga mooi uitzicht over het Flathead Lake. In de tussentijd trekken de wolken zich samen boven de Rocky Mountains waar wij vanuit onze kamer de regen kunnen zien vallen. Het is dus even afwachten wat voor weer we morgen hebben maar tot op heden mogen we beslist niet klagen, ik keek vanmiddag in Glacier op een thermometer en daar was het 28 gr. in de schaduw.

Morgen verder op weg naar Yellow Stone Park.